Planning gewijzigd

Even terug in de tijd.... 

Rio Dulce of terwijl het Zoete Meer. Een plaats waar je o.a. een mooie tocht over het water naar, het Jamaica klinkende Livingston, maakt... De tocht was mooi, maar ook koud en regenachtig dus vooral niet tropisch! Ach ja Rio Dulce moest je ook gezien hebben, volgens de lonely planet. We hadden een mooi hostel aan het water en hebben ons daar ook prima vermaakt. 
Tijdens koude avonden met regen, een glas wijn en een chocoladereep, maak je wel eens inpulsieve beslissingen! Zoals, we gooien de reisroute totaal en onlogisch om, laten we de zon en de avondjes uit in Playa Del Carmen voor een weekendje weer op zoeken ;) 

In plaats van door te reizen naar het zuiden namen we de bus weer terug naar Mexicooooo. Zoals bijna elke keer waren het weer uiterst interessante busritten. We kwamen bij de eerste rit naar Flores een bekende tegen, een 2de klas 'Bus-assistent'. De voorste stoelen werden voor ons vrijgemaakt, we zijn even op de foto gezet en de cd met Engelse muziek werd uit het dashboard gehaald ;) Natuurlijk oldtimers zoals, 'By The Rivers Of Babylon'. Deze kunnen we toch allemaal meezingen (tenminste wij). Dit hebben we dus ook even gedaan om de 5 durende busrit gezellig te maken ;) .
De muziek werd een tandje harder gezet en de speakers begonnen te trillen. We hadden zelfs fans (de bus chaufeur en assistent).... Deze waren helaas ook de enigen :( er keken namelijk allemaal verbaasde ogen richting onze kant toen we onze hoofden omdraaiden hahaha. Maar goed wij lagen weer in een deuk ;)

Eenmaal aangekomen in Flores (nog steeds Guatemala) moesten we weer overnachten om die dag erna de shuttelbus naar de grens van Mexico te nemen. Weer vroeg opstaan en afwachten wat voor bus, en vooral de inhoud hiervan, je komt ophalen.
Dit keer een vol shuttle busje met een groep van Israëlieten, die duidelijk aanwezig waren!!! Luid, gigantische koffers en zo kan ik wel even door gaan! ;) Iig het waren veel uren op een kapot uitklap stoeltje, waar je op gegeven moment je knieën maar als kussen moet gebruiken om een dutje te doen ;)

Na 3 grens overgangen kwamen we om 1u s'nachts aan in Playa Del Carmen. We hadden geen zin om op dat tijdstip lopend naar een hostel te gaan dus, hielden we een taxi aan. Even onderhandeld over de prijs en dachten oke we stappen in.... nog voordat we onze tassen in de achterbak hadden gelegd, rijdt meneer taxi met gierende banden weg..... werden hierzo dus regelrecht gedumpt hahaha
Maar goed uiteindelijk hebben we er een gevonden die ons bij het Hostel heeft afgezet.

Dacht je even dat dit nachtelijke verhaal klaar was.... nou niet dus. Inmiddels 2u s'nachts zien we dat het hostel gesloten is. Hek dicht lichten uit.... wij dus aaaaa en nu? We hebben daar even een tijd staan denken wat te doen. Zien we opeens dat er mensen in een tuin zaten. Deze verbleven gelukkig in het hostel en hebben voor ons open gedaan en eigenaresse wakker gemaakt. Pfieuw gelukkig niet op het strand hoeven slapen, met al die zandvlooien die rond die tijd actief zijn!

Je hebt niet echt privacy in een hostel, moet veel delen en de personen waarmee je dit moet doen zijn niet altijd even hygiënisch.... maar je komt vaak de meest typische figuren tegen. Dit keer weer. Een man alleen op reis, leeft en feest vanaf 22.00 tot 10.00 en verdient zijn drank als pianist en componist.... zijn naam Benjamin. Artistieke Benjamin die een liedje over je wil schrijven en een roos achterlaat waarvan je schrikt als je s'ochtends je ogen opent! Haha

Ach weekendje Playa was er toch weer eentje. Geen kurken trekker in hostel→oplossing, de straat op met fles wijn en vragen bij restaurant en/of bij de buren of ze je even kunnen helpen, heerlijk relaxen op het strand en gezelligheid op de mexicaanse dansvloer! Om het amazing Playa Del Carmen verhaal af te sluiten..... Maartje is tijdens dit bezoek als ☆MISS AMAZING☆ uitgroepen..... door een Mexicaanse vriend van ons vorig bezoek ;)

Playa Del Carmen doei gezegd en dus de bus weer in gestapt richting Flores (Guatemala weer in). Bij aankomst zijn we meteen het vervoer naar, voor ons het 9de en laatste bezoek aan de maya ruines in Honduras gaan regelen.
Dachten we even dat reisagent George de 1ste klas bus goed had geregeld.... Nou misschien hebben jullie het al op Facebook gezien, maar we werden gewoon op de plaatselijke Maria Elena bus gezet waarvan, we al z'n idee hadden dat hij niet naar de grens van Honduras zou rijden ;)
We werden dus ook langs de weg afgezet.... nou toen hebben we een andere bus-assistent even aan zijn Guatamaleense oren getrokken! Hem even gezegd hoeveel we er voor hebben betaald waarvan, hij met zijn mond vol tanden stond.
Hij heeft de meneer achter de fruitkraam die, daar ook in the middle of nowhere stond, geld gegeven en gezegd dat hij ons moest helpen met het aanhouden van een busje naar de grens!

Heerlijk kwamen we weer tussen de plaatselijke bevolking te zitten en bleven we uiteindelijk als laatste zitten en werden we gedropt met de aanwijzing die richting op.... inmiddels pikkedonker ;)

Als doorgewinterde backpackers ;) hebben we het allemaal kunnen vinden en hadden gelukkig de laatste taxi naar het dorp Copan de Ruinas ;)
We kamen vrij laat aan in het hostel. Ook in dit hostel was weer zo'n typisch persoon. Een oude Duitse oma die ons met haar zaklamp vanuit het bed vol in de ogen scheen toen we de kamer in liepen. 'Who are you, what are you doing, you are not staying in this room', waren haar woorden.... haha
Vanuit het dorp Copan de Ruinas zijn we naar de Maya tempels gewandeld. Weer mooi allemaal en een goede afsluiting voor het bezoek aan maya ruïnes!!!

Na 3 rustige dagen met een warm water-douch :D in Copan de Ruinas zijn we dit keer in een echt 1ste klas bus naar de voor 2de jaar verkozen gevaarlijkste stad ter wereld gereisd. Dit om door te kunnen reizen naar het volgende land Nigeragua.
Om de bus naar Nigeragua te nemen moesten we 1 nacht overnachten. De enige reden dat we die dag het hostel uit zijn gegaan was om te eten. De rest van de tijd hebben we in de kamer voor de tv  doorgebracht. Zoals misschien op facebook al gezien... zat de bus waar we mee naar Nigeragua zouden gaan vol en moesten we nog een dag opgesloten in de kamer zitten met een uitje naar een shopping mall ;)

Nu wakker en klaar om naar busstation te gaan! Dit keer met tickets. ;)
Op naar Nigeragua, weer een grote verassing wat ons daar te wachten staat!!!!

Tot volgende keer!