Tori en Tori..... in de jungle

Hola dit keer vanuit de jungle 'Amazone'.

De foto's hebben jullie misschien duidelijk gemaakt dat we gezellig het nieuwe jaar zijn ingegaan!!!!! We hebben zowel zonsondergang als zonsopgang gezien ;) 

Na een aantal dagen genieten in het Colombiaanse koloniale stadje Cartagena heeft Maartje een vlucht gevonden naar de hoofdstad Bogota. Ietsje duurder dan de bus maar wel 18uur sneller. Tsja we hebben er niet lang over nagedacht en geboekt.

Na 1.5 uur kwamen we aan in Bogota. Mooie stad maar wel meteen 20graden kouder... brrr. De dagen in Bogota waren rustig en cultureel. We zijn naar het goud museum geweest, uitstapje naar een ondergrondse zout kathedraal gemaakt en de berg Monsserate bezocht. Met ons waren er nog honderden Colombianen die de berg op wilde... en dat hebben we gemerkt ook! Giga wachtrij bij de gondels in de volle zon. Na 1.5 uur wachten, zie ik opeens in mijn rechteroog iets omvallen en breekt de paniek uit. Dus ik draai me om zie Maartje knock out op de grond liggen. Gelukkig kwam ze snel bij en hielp de plaatselijke bevolking ons goed met het regelen van een stoel en het voorzien van schaduw. Doorzetter dat ze is zijn we in de rij gebleven en stonden we een half uur later in de gondel die ons naar boven bracht. We hebben een mooie uitkijk over de stad gehad en een mooie zonsondergang gezien. Gelukkig gaat alles weer prima met Maartje... het enige waar ze nu al een week mee loopt is een blauw/rood/geel/paars rechteroog.

Na de dagen in Bogota zijn we doorgevlogen naar Leticia, een stadje in de Amazone. We kwamen aan op een vliegveld waar volgens mij de aankomsthal met bagageband ook de vertrekhal met incheckbalies was ;)

De dag na aankomt in Leticia was het zover om 8uur in de ochtend konden we in de rol van Jane of Pocahontas springen ;) De tocht door de Amazone ging van start. 

2 amazone bewoners 'Malokas'  begeleiden ons naar het start punt waar de gids was. Natuurlijk spraken zij geen woord Engels, dus was dit een goede oefening om 45min. Spaans te spreken. Eerlijk gezegd ging het in de klas vele malen beter bij ons ;)

De eerste dag in de Amazone draaide naast de trektocht,  voornamelijk om kennis te maken met verschillende stammen en gewoontes.
Met rugzak, door de modder over boomstammen die als bruggetje functioneren maar geen houvast hebben. Er is balans vereist dus..... en daar ging het mis. Ik loop de boomstam over en opeens hoor ik een plons.... en ja hoor Maartje met tas en al in het water. Gelukkig was de tas waterdicht, maar helaas kon je dat niet zeggen over haar enige lange spijkerbroek.

Maar goed de tocht ging verder, we kwamen bij de eerste stam aan. Daar leerden we met welke Amazone-dans je iemand op date moet vragen, dat als je iets met tabak snuift ze je beschermen en helpen in de jungle mocht er nood zijn en als je een mengsel van coca bladeren heel de tijd in je mond houdt, je veel goede energie krijgt. Een enkel van de vele medicijnen in de jungle ;)

Die avond zijn we de jungle ingetrokken op tarantula jacht... en ja hoor we vonden er een! En wat voor een, de grootste spin die wij beide in ons leven hebben gezien. En toen kwam de vraag wie wil hem graag op zijn/haar handen hebben. Nou daar heb ik (marja) ja op gezegd! Beetje spannend hoor, maar ging prima.

De volgende dag ging de trektocht door de Amazone verder. Gelukkig zijn we beide droog gebleven dit keer. Het doel was vandaag naar een 38 meter hoge boom te gaan die we moesten gaan beklimmen om boven op een platvorm van 9 4m2 meter te slapen en te genieten van het uitzicht over de Amazone. We kunnen je vertellen dat het heel zwaar is! Wij waren als laatste aan de beurt en begonnen beide goed aan de klim. Op ongeveer 10 meter hoogte zegt Maartje, mijn vergrendeling zit vast ik kan niet verder. Voordat ze geholpen kon worden moest ik zo snel mogelijk 28meter verder naar boven klimmen. Heb nog nooit zoveel gezweet in zo'n korte tijd. Maartje is geholpen en naar beneden gehaald en later 38 meter omhoog getakeld. Kijk zo kan het ook ;)
Uitgerust van de uitputting en bekomen van de schrik. Zette we een soort van tent, of eigenlijk een gesloten muskietennet op waarin we na wat gepuzzel met zn 9nen in konden eten en slapen. We zien jullie al denken.... en als je nu naar de wc moet? Antwoord: er werd gevraagd even de andere kant op te kijken en dan kon je achter een tak boven een gat gaan hangen en je plasje plegen. 

Nadat we van de boom zijn af gesjeesd via kabels starte de laatste dag van de tocht. We gingen de rivier op.
Op de derde dag brachten we een bezoek aan de rivier in Colombia, Brazilië, Peru, hebben we 3uur gekayakt (nou ja wij 1 uur en toen werd ons gevraagd of 1 van ons bij de ene gids en 1 van ons bij de andere gids in de Kayak kon stappen, we gingen blijkbaar te sloom) en sliepen we in een huis op palen boven het water waar we een kaaiman hadden gespot die avond.

In de hele vroege ochtend werden we wakker gemaakt en zijn we op zoek gegaan naar grijze, roze dolfijnen en piranha's. De dolfijnen hebben we gezien, de piranha's hielden zich schuil aangezien er een amazone-regenbui aan de gang was.
Na het ontbijt gingen we vies, stinkend, moe, vol met muggenbulten, blauwe plekken, maar met weer veel onvergetelijke en bijzondere ervaringen terug naar de wat meer bewoonbare wereld.

Tot zover onze Jane of Pocahontas avonturen in de Amazone.