Het einde komt in zicht

Hallo vanuit het pura vida land Costa Rica. Ook het land waarvan wij in het begin van de reis dachten veel tijd te besteden, maar uiteindelijk 4 dagen zijn geweest en binnen deze dagen een 2tal plaatsen hebben bezocht. 

We stapten 10 januari de taxi in naar de grens overgang van Nicaragua - Costa Rica. Natuurlijk willen ze weer geld zien om het land uit te komen en doen ze alsof ze geen wisselgeld hebben. Hierdoor bijna ruzie en een waarschuwing gekregen om de handen voor de bali te houden! Maar goed uiteindelijk hebben we meneer de stempelaar duidelijk gemaakt dat 20-4 toch echt 16 is en dat we niet weg gingen zonder deze te krijgen.

Een kilometer of 2 verder liepen we relaxed de grens over naar de emigratie dienst van Costa Rica. Alles verliep prima, onze papieren en backpacks die door de scanner moesten werden goedgekeurd. Nou moeten we erbij vermelden dat de 2 personen die bij de scanner zaten 1 zat te dagdromen en de ander haar nagels aan het lakken was.

Na een busrit van ongeveer 6 uur, kwamen we in de hoofdstad van Costa Rica aan... San Jose. San Jose is een startpunt van alle bussen naar de verschillende plaatsen in Costa Rica. Wij hadden besloten om naar het nationale park Tortuguero door te reizen.

Tortuguero staat ook wel bekend om de jaarlijkse zeerun van kleine schilpadjes die net uit hun eitjes zijn gebroken. Helaas moesten we het doen met resten van de eierschalen/nesten en uitleg van onze gids, met platinum tanden, Kevin. Maar naast de schilpadjes zeerun staat het park ook bekend om de grote diversiteit in flora en founa. Zo hebben we in 2 dagen, veel vogels waaronder de bekende toucan (denk aan van der valk hotel), kikkers,  leguanen, apen, slangen, vlinders, krokodillen, libellen, spinnen, schildpadden, bloemen, bomen etc.... gezien.

2 dagen trokken we in een zelfde interessante groep op. Deze bestond o.a. uit de irritante bh-loze oma Nancy, proffesor Peter, een Spaanse charmeur die geen woord engels spreekt, een gay koppel en de amazing wij ;) . Tortuguero is een mooi gebied en de moeite waard om te bezoeken.... wees niet eigenwijs om de gids tijdens wandeltochten op onverharde niet te volgen. Je gaat dan waarschijnlijk onderuit en ligt dan ook werkelijkwaar vol en uitgestrekt in de modder (ik kan het weten ;) )

Na 2 mooie dagen midden in de natuur was het tijd weer terug te gaan naar San Jose om vanuit daar onze laatste vulkaan voor deze reis in Midden Amerika te bezoeken. De Poas vukaan. 

Nu we nog een weekje van zon en warmte kunnen genieten en we dit weekend, 15 en 17 februari, jarig zijn. Leek het ons een prima plan weer even terug te gaan naar de mooie kust van Nicaragua om daar te zonnen en beide onze 27ste birthday party te vieren. 

Dit is het laatse verhaal uit Midden Amerika, als het goed is vertrekt onze vlucht volgende week 20 februari naar het koude New York en zullen jullie vanuit daar weer iets van ons horen.

Adios....